Program NIE MOŻE ZASTĄPIĆ PSYCHTERAPII, jeśli dana osoba jej potrzebuje.
Po trzech latach jego prowadzenia, widzę jednak, że może on świetnie uzupełniać terapię indywidualną (warto wcześniej poinformować terapeutę o uczestnictwie w Programie).
Obserwuję też, że choć Program sam w sobie nie jest terapią i nie może jej zastąpić tak, gdzie jest ona potrzebna, to jednak ma na uczestniczki działanie terapeutyczne. Często też jest terapiogenny – tzn. zdarza się, że to właśnie podczas jego trwania niektóre osoby dojrzewają do wzięcia udziału w terapii. Jeśli widzę u danej osoby potrzebę ewentualnego wsparcia terapeutycznego, to zawsze delikatnie sygnalizuję to danej osobie.