Dla ludzi, którzy zasmakowali już nieco w rozwoju osobistym i świadomym przeżywaniu własnego życia, nie będzie to zapewne żadna nowość. A jednak mam przekonanie, że utrwalania pewnych treści, nawyków itp. nigdy za wiele. Poza tym czymś innym jest wiedzieć, czymś innym – zastosować w praktyce. Może więc w związku z Nowym […]
Taki paradoks. Gdy sen małego dziecka czasami taki jeszcze niepewny, niespokojny, płytki, przerywany, napęczniały snami… Czuwać nad tym kruchym spaniem… [powyższy – niepozorny niby – tekst napisałam wiele miesięcy temu; tworzenie tego wpisu przerwał „maleńki płacz” rozlegający się z sypialni; i tak przeczekał ten urwany post w wersji roboczej; jest on najlepszym
Już niedługo rok upłynie od czasu, gdy ten blog istnieje w sieci, a tu częstotliwość pojawiania się nowych wpisów spadła, próby docierania do nowych czytelników żadne, w związku z czym mała liczba odwiedzających jak narazie… Piszę to z lekkim uśmiechem na twarzy. Ze spokojem. I odrobiną smutku także. No, ale tak to
Wino jest tym, co w naszym życiu dobre, ważne, wartościowe – co dodaje temu życiu smaku. Ja tak patrzę na wszystko, co związane z wewnętrznym rozwojem. Żeby powstało wino – potrzeba owoców, a żeby były owoce – potrzeba drzew albo krzaczków. Idąc tym tropem i próbując dotrzeć do źródła, uświadomimy sobie, że proces powstawania wina jest bardzo długi
To pytanie zadaje się najczęściej dzieciom w wieku przedszkolnym, pozwalając im puścić wodze fantazji i dać się ponieść marzeniom o przyszłej ukochanej pracy. Później – w wieku szkolnym, zwłaszcza zaś nastoletnim – zapytanie to nabiera nowych odcieni: powagi i troski. Jaką drogę zawodową zamierzasz wybrać? Czy nadajesz się do takiej pracy? Czy masz
Kim chciałbyś zostać? Czytaj dalej
W zaniedbanej i zakurzonej nieco blibliotece proponuję przycupnąć dzisiaj w przytulnym kąciku zwanym czytelnią. A tutaj krótka „notatka prasowa”, która mocno przemówiła w ostatnich miesiącach do mojego serca. Fragment pochodzi z artykułu zatytułowanego „Wiara, czyli życie bez pogańskiej obawy”, który napisał ojciec Paweł Porwit OCD („Głos Karmelu” 2013/4). (…) potrzeba wielkiej odwagi, aby przyjąć to, co
Przyjąć nieidealne Czytaj dalej
Cóż… Możliwe, że strych to nie najlepsze miejsce na przechowywanie pereł. A jednak to skarb, który mocno przemawia do mojego wnętrza i zasługuje na tak klimatyczne i kameralne miejsce… Garderoba? Owszem – jako element biżuterii. Czyste, lśniące i gładkie. Synonim elegancji, szyku i piękna… To powiązanie jest jednak zbyt powierzchowne, zbyt oczywiste… W salonie… Koniecznie!!!
Są w życiu sprawy, które powinny odbywać się za zamkniętymi drzwiami. Ściągnięcie zasłony… Uchylenie rąbka tajemnicy zarezerwowane tylko dla najbliższych… A przede wszystkim strefa dostępna tylko dla mnie…. Warto wiedzieć, co się w niej mieści. Pielęgnować ją i strzec jak źrenicy oka. I niech tak zostanie. Niech nie wszytko zostanie dopowiedziane. (fot. unsplash)
Zastanawia mnie ostatnio fenomen prostego i bardzo ważnego pytania: „Jak się czujesz?” Czyż to nie wspaniałe, że poza tym, iż możemy coś myśleć, wyobrażać sobie, doświadczać czegoś w działaniu, poznawać zmysłowo, możemy także czuć! I nie chodzi tylko o to, że czuje się coś w związku z czymś, ale że czuje się siebie.
„Wydaje się jednak również, że poszerzenie rodziny o trzeciego małego członka otwiera drzwi do wszelkich nierozwiązanych konfliktów z własnymi rodzicami. Być może dzieje się tak, ponieważ zaangażowanie w kwestie wychowawcze sprawia, że z nową siłą odżywają wspomnienia z własnego dzieciństwa. Jeśli uda się przepracować konflikty z własnymi rodzicami, z ich technikami wychowawczymi i z
Rodzić się do rodzicielstwa Czytaj dalej
