Ostatnio miałam okazję brać udział w kilku wydarzeniach, podczas których pewne osoby nie potrafiły zmieścić się w zaplanowanym na ich wystąpienie czasie. Te doświadczenia dały mi dużo do myślenia. Wydaje mi się, że są dwie główne przyczyny, z powodu których trudno jest nam zmieścić się w przeznaczonym czasie. Po pierwsze – […]
Zmieścić się w czasie Czytaj dalej
Z jednej strony zależy mi, abyście jako moi goście czuli się w przestrzeni DoM-u swobodnie, wygodnie, stabilnie i pewnie. Byście mogli to miejsce potraktować jako bezpieczną przystań. Z drugiej – chciałabym Wam w DoM-u rzucać nowe wyzwania i zachęcać do wypływania na głębokie wody otaczającego świata, ale i własnego wnętrza. Zdaję sobie sprawę, że czasem
W sytuacji zniechęcenia i zniecierpliwienia, kiedy nie starcza mi już motywacji do kontynuowania jakiegoś długoterminowego przedsięwzięcia… Krótko mówiąc – kiedy czuję się wyczerpana, a upragnionego końca jeszcze nie widać – odnajduję pokrzepienie w słowach Ryszarda Kapuścińskiego: „Jakże potrzebne jest nam nie koło ratunkowe, pozwalające biernie unosić się na powierzchni, ale mocna kotwica, którą człowiek mógłby się
Z okazji Świąt Zmartwychwstania mam dla Was obraz weneckiego malarza doby renesansu z pięknym wierszem Joanny Pollakówny. Niech jego ostatnie słowa zapadają głęboko w nasze serca. Pietá Belliniego Tak pięknie jeżą się blankami rdzawe mury Vicenzy przed pochodem gór spiętrzonych jak błękitna piana. Płomykiem wzbija się dziewanna kielich powoju zadziwiony bluszcz czołga się do
Aneta Łastik zwraca uwagę, jak ważna jest praca każdego człowieka z jego wewnętrznym dzieckiem – tym, które jest w każdym z nas i oddziałuje na nasze dorosłe życie, czy mamy tego świadomość, czy nie. To wewnętrzne dziecko reaguje według schematów wyuczonych w dzieciństwie – często są one destrukcyjne i potrafią wiele w życiu namieszać. Ważne, abyśmy jako
Przeczytałam u Anselma Grüna: „(…) wieczorem powoli zdejmuj ubranie. Zobaczysz wtedy, jak wszystko staje się symbolem, jak odkładanie ubrania będzie odkładaniem dnia wraz z jego trudami.” Wielka mądrość – umieć powiedzieć ze spokojem każdego wieczoru: „Na dzisiaj tyle”. Potrafisz? (fot. unsplash)
Dociera do mnie ostatnio, jak bardzo kocham słowa – jako kobieta, jako humanistka, jako przyszła twórczyni kreatywnych warsztatów… Fascynuje mnie moc słowa: wypowiedzianego, słyszanego, zapisanego, przeczytanego… Wierzę, że słowem można dotykać. Boleśnie albo łagodnie i czule. Dotykać słowem papieru, uszu, serca i duszy… Słowo, które dotyka, staje się ciałem.Paradoksalnie słowami można wiele zdziałać.
Przestrzeń utkana ze słów Czytaj dalej
Tym razem w salonie zapraszam do wspólnego obejrzenia krótkiego filmu. Nie mogę napisać, że jest lekki i łatwy. Warto jednak przedrzeć się przez trudny początek, bo przesłanie jest bardzo bogate. Film o „pięknie, które może powstać z popiołów”. /kliknij, żeby obejrzeć/ Poza tym urzekł mnie muzyką i kilkoma detalami. Polecam.
Dzisiaj w poczekalni zachęcam do spojrzenia w lustro. Nie tylko po to, by zatrzymać przez chwilę wzrok na swojej twarzy i nie tylko po to, by odkryć swoje piękno. Chciałabym, byście zobaczyli w tafli lustra obraz swojej osoby, ale także zwrócili uwagę na obramowanie zwierciadła. Każdy ma takie swoje granice. Warto jednak przyjąć w stosunku do nich pozytywną postawę. Patrząc w lustro,
W dziecięcym pokoju nie może zabraknąć baśni. Jest taka jedna, którą lubię szczególnie. Napisał ją Hans Christian Andersen i – co ciekawe – nie ma w niej klasycznego podziału na bohaterów dobrych i złych. Nie ma tam pięknych księżniczek, odważnych rycerzy i przebrzydłych smoków. Nie ma trzech braci, zaczarowanych pierścieni ani siedmiu wzgórz…
